Zaterdagmiddag 8 maart dit jaar heb ik (via de NVST – Nederlandse Vereniging voor Somatherapeuten) weer deelgenomen aan een snijzaalcollege in het Erasmus te Rotterdam, onder de bezielende leiding van John Verwijs (Hoofd Patholoog Anatoom)

Een bijzondere middag in meerdere opzichten.

Na wat kruip- en sluip door vanwege de grote verbouwing die het Erasmus momenteel ondergaat, kon ik mij samen met mijn collega Roberto, bij de andere leden voegen die zich hadden opgegeven voor deze leerzame bijscholing.

Keurig op tijd kwam John ons halen om ons mee te nemen naar een ruimte waar wij even koffie en thee konden drinken en onze jassen ophangen. Na een korte en duidelijke uitleg kreeg een ieder van ons een witte labjas aangereikt, de spullen werden opgeborgen in kluisjes.

Wij waren klaar voor ons gezamenlijk avontuur, van dichtbij en heel diep kennis maken met een deel van ons lichaam.

Toen John er klaar voor was mochten wij de snijzaal betreden, want zo voelt het echt, je gaat niet gewoon naar binnen maar je betreed zo’n zaal. Iedereen was meteen serieus en goed gefocust.

Je zag duidelijk de verwondering, bewondering en soms verbazing op ieders gezicht.

Je voelde ook het diepe respect voor de mensen die hun lichaam ter beschikking hebben gesteld.

Dit is niet zomaar wat en is vooral voor de nabestaanden heel zwaar.

Dankzij deze mensen kunnen wij veel leren over ons lichaam en die kennis toepassen in onze praktijk zodat wij de cliënten die bij ons komen zo goed mogelijk kunnen begeleiden naar een goede- of verbeterde gezondheid.

En vooral naar het bewustzijn dat ons lichaam niet zomaar iets is maar heel belangrijk voor ons geestelijk en lichamelijk welzijn. Wij zijn verantwoordelijk voor de goede conditie van ons lichaam.

John gaat met veel respect en zorg om met de preparaten (die soms wel meer dan 20 jaar oud zijn) en verwacht dit ook van de mensen die zijn snijzaal colleges volgen.

Een sprong in het duister kan heel verlichtend zijn.

Bij het binnenkomen van de zaal valt je oog meteen op alle preparaten die daar tegen de muur staan of in kasten.

In het midden van een hel verlichtte zaal, staat een grote ijzeren tafel met daaromheen allemaal krukken (die in hoogte verstelbaar zijn).

Nadat John ons wederom de regels voor een snijzaal college had uitgelegd werden wij verzocht handschoenen aan te trekken nadat wij onze handen grondig hadden gewassen.

Dit is het helemaal!

Complementaire therapeuten die een stap maken in de wereld van de reguliere geneeskunde. Gewoon als mens en therapeut, samenwerken met elkaar, van elkaar leren, elkaar enthousiasmeren en stimuleren. Een goede samenwerking tussen regulier en complementair is mijns inziens de beste gezondheidszorg!

Niet elkaar onderuit halen maar respect hebben voor elkaars expertise en deze verbinden met elkaar.

Nadat wij plaats hadden genomen rond de tafel ging John een eerste preparaat halen en legde dit met grote zorg op de tafel.

De gemiddelde afstand tot de tafel was voor velen van ons minder dan een meter, je zit er als het ware bovenop. John nam de tijd om alles rustig aan te wijzen en uit te leggen.

Wij luisterden allemaal gretig en vol interesse naar wat hij vertelde. Gaandeweg de middag werd John steeds enthousiaster en de term ‘vak idioot’ ging meerdere malen door mijn hoofd. Wat een passie voor de Anatomie en wat maakt hij het leerzaam en vooral levend! Wat deze middag ons vooral leerde was het leggen van verbanden, met elkaar brainstormen over de oorzaak van een bepaalde klacht en hoe deze op te lossen binnen onze expertise.

Een daadwerkelijke verbinding maken tussen westers en oosters denken.

John werd daardoor nog enthousiaster dit is ook wat hij graag wil doorgeven tijdens zijn colleges en lezingen. Hij is de complementaire geneeskunde anders gaan bekijken en neemt ons volledig serieus.

Het was heel leerzaam en verhelderend, we dachten met elkaar mee en zo al brainstormend kwamen we tot mooie ontdekkingen, verdiepten wij onze kennis. Er ligt veel kracht in een goede samenwerking in het bundelen van krachten.

Als je wilde mocht je voorzichtig en met gepaste eerbied het preparaat vastpakken en beter bekijken.

Er kwamen steeds meer vragen en wij konden er geen genoeg van krijgen. Wat was dit bijzonder, wat zit ons lichaam prachtig in elkaar. En wat heeft John veel te vertellen en staat hij open voor de complementaire therapie. Het is heel fijn om iemand uit de reguliere geneeskunde te zien denken buiten de bekende lijnen.

Er vielen zogezegd steeds meer kwartjes op een rijtje en wij wilden graag meer de diepte in.

John heeft ons ook meer over hemzelf verteld, vooral over zijn toekomstplannen voor een uniek interactief medisch museum in Leiden. Wat vooral leuk was om te horen is het feit dat hij sportmasseur is geweest en diep respect heeft voor mensen die massage therapie geven.

Hij was zichtbaar onder de indruk van onze kennis van zaken.

Als je in je geest investeert wordt je lichaam vanzelf beter beheerd.

Het was een enerverende, leerzame en bijzondere middag en persoonlijk kijk ik al uit naar de eerstvolgende lezing en snijzaal college.

Ik ben ervan overtuigd dat wij tijdens onze studie en met de behandelingen die wij geven, onze Hara goed ontwikkelen.

Dit geeft het inzicht dat respect, aandacht en invoelen de juiste manier is om met elkaar op een positieve manier om te gaan.

Het Ego is niet belangrijker dan onze Essentie, en werken op deze manier op de juiste manier samen.

Daardoor wordt er een optimaal resultaat behaalt voor een leven ‘ recht vanuit het hart ‘, open, met respect en begrip voor elkaar.

Dit stukje extra wat iedereen kan ontwikkelen maakt onze complementaire zorg zo volledig en zorgvuldig. En dat is ook vaak de klacht die je van cliënten hoort die zogezegd helemaal uitgedoktert zijn, hij/zij neemt de tijd niet, luistert niet goed enz. Daar is ook vaak de tijd niet voor daarom zou het goed zijn als er een samenwerking komt

Want 100% aandacht, een geduldig luisterend oor zijn juist zo nodig om de hele mens te kunnen zien.

Mijn droom is en blijft dat er in de toekomst een goede samenwerking komt tussen de complementaire- en de reguliere geneeswijze.

Een mens die zichzelf beter maakt, heeft het volle pond bijgedragen aan de verbetering van zijn medemens.

( Norman Douglas )